-
1 przyzwyczajenie
-nia, -nia; gen pl -ń; nt* * *n.habit; mieć przyzwyczajenie robienia czegoś be in the habit of doing sth; nabrać przyzwyczajenia do robienia czegoś fall into the habit of doing sth; robił to z przyzwyczajenia he did it out of habit l. as a matter of habit; robić coś siłą przyzwyczajenia do sth by l. from force of habit; przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka habit is l. becomes second nature; niewolnik przyzwyczajeń a creature of habit.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyzwyczajenie
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский